یک جای کار می لنگد

خودتان را بگذارید در کنار مردمی که صد یا دویست سال بعد کتاب تاریخ ایران را ورق می زنند و در صفحه مربوط به هفدهم اردیبهشت هزار و سیصد و نود و شش می خوانند که رییس جمهور کشور وقتی برای بازدید به معدنی رفت که به تازگی چهل نفر در آن جان سپردند، با هیاهوی کارگران خشمگینی مواجه شد که فریاد می زدند "این سال ها کجا بودید و چرا موقع انتخابات پیدایتان شده؟ ما حتی ده هزار تومان هم  برای دکتر بردن فرزند بیمارمان نداریم و ... " و سپس مجبور به ترک محل گردید.

بعد هر چقدر هم قسم بخورید که این اتفاق در جمهوری اسلامی و درست در زمانی رخ داد که رئیس جمهور آن فردی روحانی بود، بعید است چیزی جز پوزخند تحویلتان بدهند.

اسلام که درباره رسیدگی به امور ضعفا، صدها صفحه مطلب و توصیه دارد؛ این ما هستیم که یک جای کارمان می لنگد.